ابزار
سایکوترونیک و حوزة کاربرد نظامی
در سال
1970 دو روزنامهنگار آمریکای شمالی به نامهای «اُوسترندر»[1] و «شرودر»[2] در گزارشات
خود مطالب پراکنده و جنجال برانگیزی را که از زبان محققین برجستة روسی گردآوری کرده بودند، منعکس نمودند و در کتابی تحت عنوان «کشفیات
انرژی‌زایی روانی در پس پردة آهنین» به چاپ رساندند. در این کتاب آمده است که در سال 1940 در
اتحاد جماهیر شوروی سابق استالین شخصاً با «ولف مسینگ »[3] ،
سایکیک سرشناس لهستانی، مبادرت به انجام یک سری آزمایش‌های جاسوسی نمودند. از آن تاریخ تا پایان 1968 بیش از بیست مرکز
پژوهشی دولتی روسیه دربارة پدیدة سایکیک فعال شدند.
